گاهی تنها به شوق رسیدن به قنوت
به نماز می ایستم
به شوق لحظه ای
که اشک در چشمانم حلقه می زند
و آرام بر گونه هایم می لغزند
و اینگونه می شود که در هر رکعت از نماز
دستهایم ناخودآگاه بالا می آیند
به شوق همان قنوت
و به اجبار دوباره می افتند
انگار تنها یک بار تکرار درد دلها کافی نیست
می خواهی بارها صدایش بزنی
و بارها اشک بریزی
و تمنا کنی
به امید آنکه تنها یک "آن"
دیده شوی
شنیده شوی
شاید...........
